Nu de muziek en geraniums voor straks

Nieuwjaarsdag 2013 was het dan zover. In 1963 mijn eerste baantje bij de Volkskrant. Een tweede kantoorbaan bracht me bij dat ik niet genoeg zitvlees had. Toch was het geen verloren tijd, want ik leerde in Brabant  Betsie kennen. In de verpleging dan, mensen helpen en misschien wel 'zendeling' worden.
Mensen helpen is het geworden, maar op een
werkbezoek aan Ghana na, bleef de zending buiten beeld. Alhoewel, ik vond mijn 'mission' onder verslaafden in Amsterdam en later in jongerenwerk in Soest en Amsterdam.

Via ds Paul Aalders, die ik via 'de Regenboog' leerde kennen, kwam ik in het kerkelijk jongerenwerk en later het pastoraat terecht.
Samen met Betsie werkte ik in de Indische Buurt van Amsterdam, in pastoraat en kerk en buurt werk. Daarna volgden Utrecht (Oog in Al en Lombok) en Den Haag (Loosduinen en Laak). En tegelijk wat uitstapjes in Voorburg (bijstand) en Rijswijk (diaconaat).

Na de ramp in 2005 bleek er toch nog leven en liefde mogelijk te zijn. Dankzij kinderen en kleinkinderen, dankzij lieve en bijzondere vrienden en vriendinnen en niet in de laatste plaats dankzij Neeltje. Op 12 mei 2012 kreeg ik in de Lutherse kerk van den Haag geraniums en muziek mee. De geraniums houd ik achter de hand, maar zonder muziek kan ik geen dag.