Een nieuwe naam

Op zondag 6 november werden in de Bethelkerk de namen genoemd van wie ons ontvielen het afgelopen jaar. Elke naam was op een witte steen geschreven, ook die van Betsie. In Openbaring 2,17 wordt gezegd dat wie overwint - dat lijkt mij zoiets als blijven geloven in Gods beloften - een witte steen krijgt met een nieuwe naam. Ik weet de nieuwe naam van Lizzy niet, maar weet wel dat ik haar beter heb leren kennen sinds zij mij ontviel. Haar woorden, haar inzet en aarzelingen, het komt allemaal in een nieuw perspectief te staan. En zo wordt haar naam niet uitgewist, maar toch weer nieuw voor mij. Wat was het trouwens goed dat alle kinderen en ook een broer en twee zusters van Betsie de dienst bij woonden. Het leek wel of ik verdrietiger was dan in de dienst op 22 juni, maar het besef dat het vele dat we deelden voorgoed voorbij is drong zich dan ook sterker dan ooit op. Lieve Betsie, ik probeer net als jij te blijven vertrouwen, te overwinnen in deze dagen van gemis.