Een glanzende binnenkant

In de viering van gedachtentenis en dankbaarheid, een half jaar geleden, werd geld ingezameld voor het St Jacobshospice, waar Betsie als vrijwilligster werkte. Van dit geld werd deze (doorgezaagde) amethist gekocht die 24 november in de hal een plaats kreeg. (In deze adventstijd staan daar nu de drie koningen en zocht men tijdelijk een ander plekje). Gisteren bezocht ik het hospice met Audrey en Dirk, vrienden uit onze Amsterdamse periode. Via Audrey kwam Betsie indertijd ook met het quilten in aanraking. En wat als een hobby begon, werd gaandeweg kunst onder haar handen. De amethist in het hospice heeft een onopvallende buitenkant, maar binnen in weerkaatst deze halfedelsteen stralend het licht. In de Schrift is de amethist één van de 12 stenen op het borstschild van de hogepriester: deze stenen representeren het volk dat hij op het hart draagt en aan God opdraagt. Betsie wist zich ook gedragen door Jezus, onze Hogepriester en dat vertrouwen straalde zij uit en wist ze te delen in menselijke nabijheid en in haar artistieke uitingen. Het zal goed zijn als straks, in de hal, er weer twee lichtjes branden voor de amethist. Bont en uitbundig, zoals de kerstverlichting, paste niet zo goed bij haar.