18 juni 2005 - Dag huis, dag soulmate

VIJF JAAR - ik red het wel weer

Deze tekening, gemaakt in Parijs 1966 (we waren net verloofd), vond ik in een koker met oude posters, diploma's (Kantoorbediende diploma, Engels handelscorrespondentie, Nederland/Duits/Engels stenograferen) in de schuur van de Goudenregenstraat die ik deze week ontruimde. Volgende week is de overdracht van het huis en dan sluiten we het boek Goudenregenstraat helemaal.

Vijf jaar is het, maar de tijd valt weg als je aan het uitzoeken en schiften bent. Een ladenkastje, waarin nog garen en band zit. Een rolgordijn in de schuur, met ingenieus oprolsysteem, gemaakt met lapjes in dezelfde kleur als de quilt op ons bed.
Ik wierp het in de huishoudafval container in Delft en realiseerde mij met hoeveel touwtjes ik nog vast zit aan het leven met haar.
Maarten en Stephen hielpen mij vorige week ook en we stonden stil in de tuin. Daar zaten we regelmatig in de kring, kwamen familie- en gemeenteleden op verjaardagen en renden de kleinkinderen over ons schelpenpad. Daar was ik uren bezig het opblaasbare zwembadje op te pompen en met water te vullen. Tijdens zo'n verjaardag vloog een duif tegen het zolderraam en viel bijna op het hoofd van Amy. Slechte Pinksterimitatie van het dier, dat de geest gaf voor ik de dierenambulance kon bellen.

In de schuur vond ik het gereedschap etui dat ze voor mij maakte en dat onder my buddyseat van de motor paste. Want op de vele ritten tussen Ermelo en Amsterdam moest er ook wel eens pech verholpen worden. Ook kwam het terrarium en de pomp te voorschijn, die een leefmilieu boden aan onze twee moerasschildpadden. In Utrecht hebben we daar nog een keer een muggenplaag aan te danken gehad, omdat de bak een ideale broedplaats bleek.

Het huis is nu leeg en ik heb onze namen van de deur gehaald en de fotocollage , die ik na haar overlijden in de hal een plaats had gegeven, weggehaald. De kast waarin onze kleren vreedzaam naast elkaar hingen wacht op de nieuwe bewoonster. Ik sluit de huisdeur en ga naar Delft. Dag huis, dag wijnstok, dag Zuiderstrand waar we wandelden, dag kamer waar we elkaar voor het laatst welterusten zeiden. Dag soulmate, ik red het wel weer. Met dank aan jouw kinderen en Neeltje natuurlijk.