59 + 1

Norah staat vooraan, de andere kleinkinderen er achter. Want opa viert zijn 59 + 1 verjaardag op Kijkduin. Ik heb de receptie als in een roes beleefd: oud collega's uit de jaren zeventig, vrienden uit Amsterdam, leervicarissen uit de tijd dat ik in Eltheto werkte. Dijan, vriendin en schilderleraras van Betsie, vrienden uit Utrecht en Loosduinen. En dan die nieuwe kring van hartelijkheid: de kinderen, familie en vrienden van Neeltje, die mijn leven weer kleur en muziek heeft gegeven. Alsof ze er altijd heeft bij gehoord, zo beweegt ze zich tussen de gasten, wordt haar duidelijk gemaakt welk plekje mensen in mijn geschiedenis hebben in genomen.
Maar het mooiste van het feest vond ik de bloemen met daaraan een kaartje waarop elk kleinkind mij vertelt wat ik voor hen beteken. Als ik ze 's avonds lees ontroert het mij diep. Toen Betsie was overleden voelde ik het als een verantwoordelijkheid nog meer 'opa' voor de kleinkinderen te zijn dan voorheen. Want Betsie was natuurlijk de liefste oma van de wereld. Dus doe ik sindsdien extra mijn best en wat ben ik blij met de hulp van Neeltje daarbij. Lieve mensen, bedankt voor het feest! Amy, Calvin, Iris, Amber, Pepijn en Eva, Reno en Jonna, Elize en Norah - ik ben reuze trots op jullie.