Een keten van klein geluk

Op 18 december was ik bezig met het samenstellen van een fotoalbum over Betsie. Ik vond deze foto, gemaakt op 1 mei 2005, toen Stephen en Bianco bij ons op bezoek waren. We gingen naar Kijkduin en Pepijn heeft reuze schik met zijn oma. Als al die foto's en dia's weer langs komen, realiseer ik mij hoeveel klein geluk we samen gedeeld hebben.
Ik vond trouwens ook haar 'doopbewijs', ingevuld door ds van Stempvoort in Eindhoven op 18 juni 1944.... Ik moest even twee keer kijken toen ik die datum zag. Meestal lieten protestanten hun kinderen kort na de geboorte dopen. Bij Betsie zit er een half jaar tussen. Waarom? 18 juni, ook de datum van onze verloving en de datum dat ze stierf. Doop en dood, het heeft in de christelijke traditie wel met elkaar te maken. We gaan onder in de dood om deel te hebben aan het nieuwe leven met Christus. Wonderlijke coincidentie - anderhalf jaar is het geleden en die 18e juni blijkt in meerdere opzichten begin en einde te markeren. Het begin van een keten van klein geluk en het einde van ons groot geluk samen.